อะไรคือข้อบกพร่องตามธรรมชาติทั่วไปในไม้เนื้อแข็ง

คำอุทธรณ์ของ ไม้เนื้อแข็ง อยู่ที่ความงามแบบออร์แกนิกและคุณภาพที่ยั่งยืน อย่างไรก็ตาม เนื่องจากไม้เป็นวัสดุธรรมชาติที่ปลูกโดยธรรมชาติจึงมีข้อบกพร่องตามธรรมชาติหลายประการ ซึ่งเป็นลักษณะเฉพาะอันเป็นผลจากการเจริญเติบโตของต้นไม้และสิ่งแวดล้อม การทำความเข้าใจคุณลักษณะเหล่านี้เป็นสิ่งสำคัญสำหรับมืออาชีพในอุตสาหกรรม เพื่อให้มั่นใจถึงการเลือกวัสดุ การประมวลผล และการใช้งานที่เหมาะสมที่สุด

I. Knots: เครื่องหมายที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ของการเติบโตของกิ่งก้าน

ปมเป็นข้อบกพร่องที่เป็นที่รู้จักมากที่สุดในไม้แปรรูป โดยพื้นฐานแล้วคือส่วนตัดขวางของกิ่งก้านที่ฝังอยู่ในลำต้นหลัก และจำแนกตามสภาพและการบูรณาการกับไม้โดยรอบ

1. นอตสด (นอตแน่น)

ปมที่มีชีวิตเกิดขึ้นเมื่อกิ่งก้านยังมีชีวิตอยู่และเกี่ยวพันกับไม้ของลำต้นหลักอย่างแน่นหนา เมล็ดของมันแข็งและบูรณาการได้ดี แม้ว่าปมที่มีชีวิตจะมองเห็นได้ชัดเจนและมักจะสร้างรูปร่างที่สวยงาม โดยทั่วไปปมที่มีชีวิตจะไม่กระทบต่อความสมบูรณ์ของโครงสร้างอย่างมีนัยสำคัญ หากปมเหล่านั้นไม่ใหญ่เกินไปหรือมีจำนวนมากเกินไป มักใช้ร่วมกับเฟอร์นิเจอร์สไตล์ชนบทหรือเฟอร์นิเจอร์ธรรมชาติ

2. Dead Knots (นอตหลวม)

นอตที่ตายแล้วเป็นผลมาจากกิ่งก้านที่ตายและต่อมาถูกห่อหุ้มด้วยลำต้นที่กำลังเติบโต เนื่องจากเนื้อเยื่อกิ่งที่ตายแล้วไม่ได้หลอมรวมกับไม้หลัก ปมเหล่านี้จึงมักถูกล้อมรอบด้วยโพรงไม้หรือเปลือกไม้และยึดไว้อย่างหลวมๆ นอตที่ตายแล้วมักจะหดตัว หลวม และหลุดออกมาในที่สุดจนกลายเป็นรูปม ลดความต้านทานแรงดึงของไม้ลงอย่างมาก และเป็นข้อบกพร่องร้ายแรงในการใช้งานโครงสร้างคุณภาพสูง

3. กลุ่มปมและผลกระทบด้านความแข็งแกร่ง

การปรากฏตัวของปมจะรบกวนลายไม้โดยรอบ ทำให้เกิดการเบี่ยงเบนของลายไม้หรือความลาดเอียงของลายไม้ ความปั่นป่วนเฉพาะที่นี้เป็นเหตุผลหลักว่าทำไมปมจึงลดความแข็งแรงของไม้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งความต้านทานต่อความเค้นที่ตั้งฉากกับปม กลุ่มนอตในเขตความเครียดวิกฤตเป็นปัจจัยสำคัญในการจำกัดเกรด

ครั้งที่สอง การตรวจสอบ รอยแตก และการสั่น: การแยกไฟเบอร์

ข้อบกพร่องในการแยกเส้นใยเกิดขึ้นเมื่อเซลล์ไม้แตก มักเกิดจากความเครียดภายในหรือการแห้งที่ไม่เหมาะสม

1. การตรวจสอบและการแยกส่วน

เช็คเป็นรอยแตกเล็กๆ ผิวเผินบนพื้นผิวไม้ ขนานกับลายไม้ โดยทั่วไปมีสาเหตุมาจากการที่พื้นผิวไม้แห้งเร็วเกินไปเมื่อเทียบกับแกนกลาง (การหดตัวที่แตกต่างกัน) รอยแยกจะรุนแรงกว่า โดยขยายออกไปจนสุดความหนาของกระดาน และลดประโยชน์ใช้สอยและความแข็งแรงของไม้ลงอย่างมาก เป็นผลสุดท้ายของการสูญเสียความชื้นที่มากเกินไปและรวดเร็ว

2. เชค (ริงเชค)

การสั่นคือการแยกเส้นใยไม้ที่เกิดขึ้นระหว่างหรือภายในวงแหวนการเจริญเติบโตประจำปี โดยจะวิ่งเป็นเส้นรอบวง การสั่นของแหวนหรือการสั่นของถ้วยสามารถเกิดขึ้นได้ในต้นไม้ที่มีชีวิตเนื่องจากปัจจัยต่างๆ เช่น ลมแรง น้ำค้างแข็ง หรือการสลายตัวภายใน เมื่อไม้ถูกตัด ไม้สั่นจะกระทบต่อความสมบูรณ์ของบอร์ด ทำให้เสี่ยงต่อการหลุดร่อน และทำให้ไม่เหมาะสำหรับการใช้งานที่ต้องการความเสถียรของมิติสูง

3. การตรวจหัวใจ

รอยแตกเหล่านี้เกิดขึ้นที่แก่น (ศูนย์กลางหัวใจ) ของท่อนไม้และแผ่ออกไปด้านนอก พบได้ทั่วไปในไม้เนื้อแข็งบางสายพันธุ์และเป็นผลมาจากการหดตัวที่ไม่สมส่วนระหว่างส่วนด้านในและด้านนอกของท่อนไม้ในระหว่างขั้นตอนการทำให้แห้งเริ่มแรก ไม้ที่มีการตรวจหัวใจเป็นเรื่องยากที่จะแปรรูปเป็นกระดานที่กว้างและชัดเจน

ที่สาม การเปลี่ยนสีและการเสื่อมสภาพ: การเปลี่ยนแปลงทางชีวภาพและเคมี

ข้อบกพร่องเหล่านี้เกิดจากสารชีวภาพ (เชื้อรา แบคทีเรีย) หรือปฏิกิริยาทางเคมี ซึ่งส่งผลต่อคุณค่าทางสุนทรีย์และความทนทาน

1. Sapstain (คราบสีน้ำเงิน)

คราบแซปสเตนคือการเปลี่ยนสีของเชื้อราโดยทั่วไป โดยเฉพาะในไม้เนื้ออ่อน โดยที่เนื้อไม้จะปรากฏเป็นสีน้ำเงิน เทา หรือดำ เชื้อรากินน้ำตาลในกระพี้แต่ไม่ได้ทำให้ส่วนประกอบของผนังเซลล์เสื่อมคุณภาพลงอย่างมีนัยสำคัญ (เซลลูโลสและลิกนิน) ดังนั้นสีย้อมไม้จึงเป็นข้อบกพร่องด้านสุนทรียศาสตร์โดยหลัก แม้ว่าจะบ่งบอกถึงประวัติว่ามีความชื้นสูง และอาจทำให้ไม้ไม่เป็นที่ต้องการน้อยลงสำหรับการเคลือบสีใส

2. เชื้อราและโรคราน้ำค้าง

สิ่งเหล่านี้คือการเจริญเติบโตของเชื้อราผิวเผิน ซึ่งมักปรากฏเป็นหย่อมๆ ที่เป็นผงหรือคลุมเครือบนพื้นผิวไม้ ไม่ทำลายโครงสร้างไม้ แต่บ่งบอกว่ามีการระบายอากาศไม่เพียงพอและมีความชื้นบนพื้นผิวสูง ต้องลบออกก่อนจึงจะเสร็จสิ้น

3. เน่าเปื่อยและเน่าเปื่อย

การเน่าเปื่อยเป็นข้อบกพร่องทางชีวภาพที่อันตรายที่สุด ซึ่งเกิดจากเชื้อราที่ทำลายไม้ซึ่งทำลายโครงสร้างผนังเซลล์ สีน้ำตาลเน่าโจมตีเซลลูโลสเป็นหลัก ส่งผลให้ไม้สีน้ำตาลและเปราะ โรคเน่าขาวจะสลายลิกนินและเซลลูโลส โดยมักทำให้เนื้อไม้เป็นเส้นใยหรือเป็นรูพรุน การเน่าในระดับใดก็ตามจะทำให้โครงสร้างไม้ไม่แข็งแรง และจำกัดการใช้งานไม้ที่ไม่ใช่โครงสร้างหรือการตกแต่งอย่างรุนแรง ซึ่งพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบจะต้องถูกตัดออกทั้งหมด

IV. การบิดเบือนและการบิดเบี้ยว: การเบี่ยงเบนในรูปแบบ

ข้อบกพร่องจากการบิดเบี้ยวแสดงถึงความเบี่ยงเบนของไม้จากขนาดแบนหรือตรงเริ่มต้น ซึ่งมักเกิดจากความผันผวนของปริมาณความชื้นและการหดตัวที่ไม่สม่ำเสมอ

1. โบว์ ครุก และคัพ

ข้อกำหนดเหล่านี้อธิบายประเภทเฉพาะของการแปรปรวนของไม้แปรรูป:

• คันธนู: ความโค้งไปตามหน้ากระดานตั้งแต่ต้นจนจบ

• ข้อพับ: ความโค้งตามขอบกระดานตั้งแต่ต้นจนจบ

• ถ้วย: ความโค้งตามความกว้างของกระดาน ทำให้หน้าเว้าหรือนูน (รูปตัว U)

การเบี่ยงเบนเหล่านี้ทำให้งานต่อไม้และความแม่นยำของมิติซับซ้อนขึ้น โดยต้องมีการแก้ไขการกัดหรือการทิ้งวัสดุทั้งหมด

2. บิดและสปริง

Twist เป็นการบิดงอที่ซับซ้อนที่สุด โดยที่มุมทั้งสี่ของกระดานไม่ได้อยู่บนระนาบเดียวกันอีกต่อไป มักเกิดจากการเกรนของเกลียวหรือการหดตัวที่แตกต่างกันอย่างมาก สปริงเป็นอีกคำหนึ่งสำหรับโจร การบิดเบือนเหล่านี้เพิ่มของเสียจากกระบวนการผลิตและต้องใช้เทคนิคพิเศษเพื่อลดผลกระทบในผลิตภัณฑ์ที่ประกอบ

V. ความผิดปกติของเกรนและความผิดปกติในการเจริญเติบโต

สิ่งเหล่านี้คือข้อบกพร่องทางโครงสร้างภายในที่เกิดขึ้นระหว่างการเจริญเติบโตของต้นไม้

1. เกลียวและเกรนที่เชื่อมต่อกัน

ลายเกลียวเกิดขึ้นเมื่อเส้นใยไม้พันเป็นเกลียวรอบลำต้นแทนที่จะเป็นแนวตั้ง ลายไม้ที่เชื่อมต่อกันซึ่งพบได้ทั่วไปในไม้เนื้อแข็งเขตร้อนบางชนิด มีเส้นใยที่ทำมุมในทิศทางตรงกันข้ามในชั้นการเจริญเติบโตที่ต่อเนื่องกัน ข้อบกพร่องทั้งสองประการทำให้ไม้ไสได้อย่างราบรื่น ทำให้เกิดการฉีกขาด และเพิ่มโอกาสบิดงอและบิดเบี้ยวระหว่างการทำให้แห้ง

2. ไม้ปฏิกิริยา (ไม้รับแรงดึงและแรงอัด)

ไม้ปฏิกิริยาก่อตัวขึ้นเมื่อต้นไม้พยายามแก้ไขท่าทางของมัน ไม้รับแรงตึง (ในไม้เนื้อแข็ง) และไม้อัด (ในไม้เนื้ออ่อน) มีโครงสร้างเซลล์และองค์ประกอบทางเคมีที่ผิดปกติ ส่งผลให้อัตราการหดตัวแตกต่างกันอย่างมากและคาดเดาไม่ได้เมื่อเปรียบเทียบกับไม้ปกติ ไม้ปฏิกิริยาเป็นสาเหตุหลักของการโค้งงอและบิดงออย่างรุนแรงในไม้แปรรูป